Historia jednej skarpetki.

Witam niedzielnie Kochani ;)

Wiosna w powietrzu! Na Waszych blogach również ją czuć!

Czas odkurzyć motocykl i ruszyć na krótką przejażdżkę ;))

Jak co roku kiedy nadchodzi wiosna, 

kiedy największe mrozy są już za nami, ja zabieram się za dzierganie skarpet ;)

 to samo oczywiście jest w tym roku i o tym będzie dzisiaj post.

Niedawno odkryłam sklep z niesamowitymi włóczkami,

 może znacie amiQs z siedzibą w Gdańsku.

 Wewnątrz sklepu można oszaleć z ilości i różnorodności dziewiarskich dobroci ;)

 Tak było i ze mną. 

Szewc bez butów chodzi, wie o tym każda dziewiarka, 

ale tym razem chciałam zrobić coś wyłącznie dla siebie, więc padło na skarpetki. 

Wybrałam do nich piękną włóczkę melanżową Lana Grossa. 

Włóczka jest idealna, miękka, mila w dotyku i delikatna.

100% wełna merynosa ma też swoją cenę kosztowała 21 zł, 

ale uważam że cena jest zasłużona.

Cały ambaras w tym, 

że na jedną skarpetkę o rozmiarze 39 zużyłam całą 50 g włóczkę ;)

A że do Gdańska w najbliższym czasie mi nie po drodze,

 skarpetka póki co jest jedna i nią się dzisiaj chwale, 

bo jestem z niej niesamowicie dumna,

 do tego stopnia że ostatni tydzień zasypiała ze mną,

 leżąc przy nocnym stoliku ;)

Kiedy będę miała już PARĘ skarpetek,

 to będą to moje najdroższe w życiu skarpetki ;))

Oto i ona:

A to skarpetki z falbanką, 

które zrobiłam wcześniej dla zmarzniętej koleżanki ;) 

Ale włóczka już nie tak dobrej jakości, 

to widać na pierwszy rzut oka.

Pozdrawiam Was i życzę udanego dnia!

Asia